การสัมผัสสารเคมีในผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลก่อนคลอดอาจเร่งการแตกเนื้อสาวในเด็กผู้หญิง

เด็กผู้หญิงที่สัมผัสสารเคมีที่มักพบในยาสีฟัน เครื่องสำอาง สบู่ และผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลอื่นๆ ก่อนคลอดอาจเข้าสู่วัยแรกรุ่นเร็วกว่ากำหนด จากการศึกษาระยะยาวครั้งใหม่ที่นำโดยนักวิจัยแห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ผลลัพธ์ซึ่งตีพิมพ์ในวารสารHuman Reproduction เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม เครื่องสำอางเด็ก

มาจากข้อมูลที่รวบรวมโดยเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของ Center for the Health Assessment of Mothers and Children of Salinas (CHAMACOS) ซึ่งติดตามเด็ก 338 คนตั้งแต่ก่อนเกิดจนถึงวัยรุ่นเพื่อบันทึก การสัมผัสสิ่งแวดล้อมตั้งแต่เนิ่นๆ ส่งผลต่อพัฒนาการของเด็กอย่างไร ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา มีการศึกษาพบว่าเด็กผู้หญิงและผู้ชายอาจกำลังเข้าสู่วัยแรกรุ่นเมื่ออายุน้อยลงเรื่อยๆ นี่เป็นข่าวที่น่าเป็นห่วง เนื่องจากอายุที่เข้าสู่วัยแรกรุ่นมีความเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเจ็บป่วยทางจิต มะเร็งเต้านมและรังไข่ในเด็กผู้หญิง และมะเร็งอัณฑะในเด็กผู้ชาย นักวิจัยจาก School of Public Health พบว่าลูกสาวของมารดาที่มีระดับไดเอทิลพาทาเลตและไตรโคลซานในร่างกายสูงกว่าในระหว่างตั้งครรภ์จะเข้าสู่วัยแรกรุ่นเมื่ออายุยังน้อย ไม่พบแนวโน้มเดียวกันในเด็กผู้ชาย ไดเอทิลพทาเลตมักใช้เป็นสารให้ความคงตัวในน้ำหอมและเครื่องสำอาง สารต้านจุลชีพไตรโคลซาน ซึ่งองค์การอาหารและยาสั่งห้ามใช้ในสบู่ล้างมือในปี 2560 เนื่องจากพบว่าไม่ได้ผล ยังคงใช้ในยาสีฟันบางชนิด “เรารู้ว่าบางสิ่งที่เราใส่เข้าไปในร่างกายกำลังเข้าสู่ร่างกาย ไม่ว่าจะเพราะผ่านผิวหนังหรือเราหายใจเข้าไป หรือเรากินเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ” คิม ฮาร์เลย์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์แห่ง School of สาธารณสุข. "เราจำเป็นต้องรู้ว่าสารเคมีเหล่านี้ส่งผลต่อสุขภาพของเราอย่างไร" นักวิจัยสงสัยว่าสารเคมีหลายชนิดในผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลอาจรบกวนฮอร์โมนตามธรรมชาติในร่างกายของเรา และจากการศึกษาพบว่าการสัมผัสกับสารเคมีเหล่านี้สามารถเปลี่ยนแปลงพัฒนาการสืบพันธุ์ของหนูได้ สารเคมีที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ พทาเลต ซึ่งมักพบในผลิตภัณฑ์ที่มีกลิ่นหอม เช่น น้ำหอม สบู่ และแชมพู พาราเบนซึ่งใช้เป็นสารกันบูดในเครื่องสำอาง และฟีนอลซึ่งรวมถึงไตรโคลซาน อย่างไรก็ตาม มีงานวิจัยไม่กี่ชิ้นที่พิจารณาว่าสารเคมีเหล่านี้อาจส่งผลต่อการเจริญเติบโตของลูกมนุษย์อย่างไร "เราต้องการทราบว่าการสัมผัสกับสารเคมีเหล่านี้มีผลอย่างไรในช่วงพัฒนาการที่สำคัญ ซึ่งรวมถึงช่วงก่อนคลอดและช่วงวัยแรกรุ่น" ฮาร์เลย์กล่าว การศึกษาของ CHAMACOS คัดเลือกหญิงตั้งครรภ์ที่อาศัยอยู่ในฟาร์มซึ่งส่วนใหญ่เป็นชุมชนชาวละตินในหุบเขา Salinas Valley ของรัฐแคลิฟอร์เนียตอนกลาง ระหว่างปี 2542 ถึง 2543 ในขณะที่จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษาคือเพื่อตรวจสอบผลกระทบของการสัมผัสสารกำจัดศัตรูพืชต่อพัฒนาการในวัยเด็ก นักวิจัยใช้โอกาสนี้ เพื่อตรวจสอบผลกระทบของสารเคมีอื่นๆ ด้วย ทีมวัดความเข้มข้นของพทาเลต พาราเบน และฟีนอลในตัวอย่างปัสสาวะที่ได้จากมารดา 2 ครั้งระหว่างตั้งครรภ์ และจากเด็กอายุ 9 ขวบ จากนั้นติดตามการเจริญเติบโตของเด็ก - เด็กชาย 159 คน และเด็กหญิง 179 คน - อายุระหว่าง 9 และ 13 เพื่อติดตามช่วงเวลาของเหตุการณ์สำคัญทางพัฒนาการที่ทำเครื่องหมายระยะต่างๆ ของวัยแรกรุ่น ตัวอย่างปัสสาวะส่วนใหญ่มากกว่าร้อยละ 90 ของทั้งมารดาและเด็กแสดงความเข้มข้นของสารเคมีทั้งสามประเภทที่ตรวจพบได้ ยกเว้นไตรโคลซานซึ่งมีอยู่ในตัวอย่างประมาณร้อยละ 70 นักวิจัยพบว่าทุกครั้งที่ความเข้มข้นของไดเอทิลพาทาเลตและไตรโคลซานในปัสสาวะของมารดาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ระยะเวลาของพัฒนาการที่สำคัญในเด็กผู้หญิงจะเปลี่ยนไปเร็วกว่าหนึ่งเดือนโดยประมาณ เด็กผู้หญิงที่มีความเข้มข้นของพาราเบนในปัสสาวะสูงกว่าเมื่ออายุ 9 ขวบก็ประสบกับวัยแรกรุ่นในวัยที่อายุน้อยกว่าเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีความชัดเจนว่าสารเคมีเป็นสาเหตุของการเปลี่ยนแปลง หรือหากเด็กผู้หญิงที่เข้าสู่วัยแรกรุ่นก่อนหน้านี้มีแนวโน้มที่จะเริ่มใช้ผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลตั้งแต่อายุยังน้อย Harley กล่าว "ในขณะที่จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม ผู้คนควรตระหนักว่ามีสารเคมีในผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลที่อาจรบกวนฮอร์โมนในร่างกายของเรา" ฮาร์เลย์กล่าว ผู้บริโภคที่มีความกังวลเกี่ยวกับสารเคมีในผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลสามารถปฏิบัติตามขั้นตอนในทางปฏิบัติเพื่อจำกัดการสัมผัสได้ Harley กล่าว "มีการตระหนักมากขึ้นเกี่ยวกับสารเคมีในผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล และความต้องการของผู้บริโภคสำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีสารเคมีในระดับต่ำ" ฮาร์เลย์กล่าว "แหล่งข้อมูลต่างๆ เช่น ฐานข้อมูล Skin Deep ของ Environmental Working Group หรือ Think Dirty App สามารถช่วยให้ผู้บริโภคที่เชี่ยวชาญลดการสัมผัสได้"